- turcomanno
- turcomanno I. agg. turkmène, turcoman. II. s.m. 1. (lingua) turkmène. 2. (f. -a) Turkmène, Turcoman.
Dizionario Italiano-Francese. 2013.
Dizionario Italiano-Francese. 2013.
turcomanno — 1tur·co·màn·no agg., s.m. TS etnol. → turkmeno {{line}} {{/line}} DATA: 1895. ETIMO: dall ar. Turkmān. 2tur·co·màn·no s.m. var. → turcimanno … Dizionario italiano